ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ฟั่น ๒ '

    ฟั่น ๒  หมายถึง ก. มืดมัว, ยุ่งเหยิง, ปะปน.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ฟั่นเฝือ

    ว. รกชัฏ, ยุ่งเหยิง, ปนคละกันยุ่ง, เคลือบคลุม เช่น สำนวนฟั่นเฝือ.

  • ฟั่นเฟือน

    ว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือนจิตใจฟั่นเฟือน.

  • ฟั้น

    ก. นวด, ขยํา.

  • ฟันช้าง

    ดู งาช้าง ๒.

  • ฟ้า

    น. ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่ เช่น ดาวเต็มฟ้า,อากาศ เช่น ฟ้าครึ้ม ยิงปืนขึ้นฟ้า; สวรรค์ เช่น นางฟ้า ฟ้าดินเป็นพยาน; (กลอน) เจ้าฟ้า. ว. สีน้ำเงินอ่อนอย่างสีท้องฟ้าในเวลามีแดด เรียกว่า สีฟ้า.

  • ฟ้าคะนอง

    น. ฟ้าลั่นติดต่อกัน.

  • ฟ้าเคืองสันหลัง

    (สํา) น. เคราะห์กรรมหรือโทษทัณฑ์ร้ายแรงที่เกิดจากอํานาจเบื้องบนหรือผู้ปกครอง เช่น ต่อฟ้าเคืองสันหลังจึงรําพัน. (ขุนช้างขุนแผน).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒